η ληψη και οργανωση- υπο την εποπτεια της συνειδησης- του υποκειμενου των αισθητηριων δεδομενων η οποια προσπαθει τα αισθητηρια δεδομενα να μετατρεψει σε αισθητηρια βεβαιοτητα. μολις η ασιθητηρια βεβαιοτητα οργανωθει γυρω απο εννοιες μιλαμε για ανθρωπινη νοηση.

η αναγκη τεκμηριωσης υπαρχει ωστε η εκαστοτε σημασια να φτασει στον πυρηνα της εννοια της και να υπαρχει λογικη συνυφανση με μια αλλη σημασια.

οταν δεν υπαρχει η δυνατοτητα τεκμηριωσης εμφανιζεται τοπ σημειο πυροδοτησης το causa sui η αλλιως αιτια του εαυτου του η αλλιως οπως λεμε στα μαθηματικα αξιωμα.

αλλα την πιο απλη απαντηση την εχει δωσει ο κοναν ο βαρβαρος.

οταν εφτασε στο σπηλαιο της αληθειας .συναντησε πορτες. πολλες πορτες. τις εσπασε ολες

ειτε με το σπαθι του ειτε με το ποδι του. και οσο πιο πολυ προχωρουσε τοσο ηταν και πιο δυσκολο να σπασει τις πορτες

ωσπου συναντησε το σοφο γεροντα ο οποιος του ειπε

”κοναν παιδι μου οι πορτες ειχαν πομολα…”

και οκοναν απαντησε

”γεροντα…μιλας με γριφους…”