οι κύριοι με τ’ ασπρα καπέλα βάψαν το αίμα με γυάλινο χρόνο και ο καθρεφτης μνησίκακα γελά καθώς απάντηση δεν έχει να δώσει για τη στάχτη που φωτιά έριξε στα μάτια. το τραίνο για πάντα φεύγει με τους διαβάτες του ολέθρου που ξαπολύουν κατάρες σε διαφήμιση γιαουρτιού με ροζ κορδέλα και πύρινη γλώσσα καθώς ο κλόουν γλύφει το ολόχρυσο βυζί με μολύβι στα μάτια.Βρέχεται ο χάρτης και βουλιάζει ο ορίζοντας.Διαδρομή σ αμήχανη διάσταση στο χρόνο.Χέρια με τραβάνε, αόρατα βαδίζοντας στο άπειρο.Μια τυχαία ξενάγηση στον κόσμο.Οι σειρήνες βάλαν πέπλα νυφικά και τραγουδουν στίχους ερωτικούς καθώς τα δάχτυλα ματώνουν τ αγκάθια στα κεφάλια άψυχων εραστών.

Για αυτό πές μου…

Πως …

υγ : και ενα μικρο πολι(Ν)τι(Σ)κο σχολιο για να μην μας κατηγορησουν οτι ειμαστε απολιτικ

ο γιωρφαγος παπανδρεου ειναι χαζος και οι τριακοσιοι της βουλης κλεφτες..αμαν πια…